Jarosław Iwaszkiewicz

Miłość jest u Iwaszkiewicza stanem, który wyzwala poczucie piękna i dążenie do piękna. Budzi i konstytuuje świat wartości wewnętrznych.

Jeden z najwybitniejszych pisarzy polskich XX wieku. Na tę opinię zasłużył tomami poezji („Lato 1932”, „Mapa pogody”), powieściami („Księżyc wschodzi”, „Sława i chwała”), opowiadaniami („Panny z Wilka”, „Brzezina”), dramatami („Lato Nohant”, „Maskarada”), esejami podróżniczymi, biografiami kompozytorów (Bach, Chopin). Wymienione pozycje to tylko drobna cząstka ogromnego dorobku pisarza, który ponadto zostawił po sobie arcyciekawe trzytomowe „Dzienniki”, interesującą korespondencję z wieloma pisarzami, przekłady dzieł Szekspira, Tołstoja, Bunina, Kierkegaarda, Gide’a.

Jego pisarstwo nieustannie cieszy się dużym zainteresowaniem licznych badaczy literatury, tłumaczy, reżyserów filmowych i teatralnych. Dzięki zasobom archiwalnym Stawiska wydawane są nowe teksty, ukazujące Iwaszkiewicza od nieznanej dotąd strony, świadczące o tym, iż poznawanie go jako człowieka i jako pisarza jest fascynującym procesem niemającym końca.

1897

20 lutego 1894 r. (według tzw. starego stylu) w Kalniku na Ukrainie przychodzi na świat najmłodszy syn Bolesława Iwaszkiewicza i Marii z Piątkowskich, ochrzczony w kościele parafialnym w Ilińcach jako Leon. Imię Jarosław jest „domowym” imieniem małego Iwaszkiewicza. Na zdjęciu ma 3 lata.

1904

Rodzina Iwaszkiewiczów zamieszkuje w Elizawetgradzie (obecna nazwa: Kropywnycki). Jarosław rozpoczyna naukę w gimnazjum.

1918

Wiosną Iwaszkiewicz wstępuje do III Korpusu Polskiego. Lato spędza w Elizawetgradzie i Odessie, zaczyna artystyczną współpracę z Karolem Szymanowskim. W październiku przyjeżdża do Warszawy. 29 listopada bierze udział w pierwszym wieczorze Kawiarni Poetów „Pod Pikadorem”. Drukuje „Oktostychy” w „Pro Arte et Studio”. Zostaje nauczycielem domowym u hr. Potockich, Krakowskie Przedmieście 5.

Anna i Jarosław Iwaszkiewiczowie -zdjęcie ślubne

1922

12 września bierze ślub z Anną Lilpop w kościele parafialnym w Brwinowie. Ukazują się „Dionizje”.

1924

Rozpoczyna współpracę z „Wiadomościami Literackimi”. Pierwszy pobyt we Włoszech. Rodzi się pierwsza córka Iwaszkiewiczów, Maria. W osobnym wydaniu ukazuje się poemat prozą pt. „Siedem bogatych miast nieśmiertelnego Kościeja”.

1928

Rodzi się druga córka Iwaszkiewiczów, Teresa. Pisarz z rodziną osiedla się w nowym domu, który nazywa Stawiskiem.

Dania, Kopenhaga, Jarosław Iwaszkiewicz z konsulem Redigierem, 1933

1932

Wyjazd do Kopenhagi w charakterze sekretarza poselstwa Rzeczypospolitej Polskiej – pisarz pozostanie na tym stanowisku do 1935 roku. Pierwsza podróż na Sycylię, gdzie w Syrakuzach powstają „Panny z Wilka”.

Jarosław Iwaszkiewicz jako redaktor naczelny

1948

Podróżuje do Włoch i Francji (maj i czerwiec), jesienią do Ameryki Południowej (Argentyna, Urugwaj, Brazylia). 15 sierpnia otwiera we Wrocławiu Światowy Kongres Intelektualistów w Obronie Pokoju. Na XIV Olimpiadzie w Londynie otrzymuje nagrodę za „Ody olimpijskie”. Z datą 26 grudnia ukazuje się ostatni (92) numer „Nowin Literackich”.

1955

Iwaszkiewicz obejmuje po Adamie Ważyku stanowisko redaktora naczelnego „Twórczości” (pozostanie na nim do śmierci). Ponownie otrzymuje stanowiska kierownika literackiego Teatru Polskiego (do roku 1957). Zostaje wybrany wiceprezesem polskiego oddziału PEN Clubu, na trzy lata.

1980

W połowie stycznia pisarz wyjeżdża do Paryża, gdzie pisze m. in. „Wieże” i „Uranię”. Mieszka też w pensjonacie Sailly pod Paryżem, gdzie stan jego zdrowia pogarsza się. W połowie lutego wraca do kraju, po kilku dniach umieszczony zostaje w szpitalu. Przedtem pisze jeszcze szkic pt. „Aleja Przyjaciół”, zamierzony jako rozdział książki pod tym samym tytułem. 2 marca rano Iwaszkiewicz umiera w Warszawie. 5 marca odbywa się pogrzeb w Brwinowie, zgodnie z wolą pisarza. Pośmiertnie ukazuje się ułożony jeszcze przez autora zbiór wierszy pt. „Muzyka wieczorem”.

Brak relacji.

Wystąpił błąd w połączeniu.

Jarosław Iwaszkiewicz